Najnowsze wpisy, strona 1


Epoki 
paź 11 2016 Renesans
Komentarze: 0

Renesans


Literatura renesansu w Europie


                 W renesansie rozpoczęło się kształtowanie języków literackich. Języki narodowe zaczęły być wprowadzane do życia naukowego i kościołów. Łacina nie była już najważniejsza.
Renesans wskrzesił dusze antyku. Gatunki literackie uprawiane przez starożytnych były ulubionymi forami twórców humanistycznych.
Epoki 
paź 11 2016 Średniowiecze
Komentarze: 0

Średniowiecze

 
 

                   Średniowieczna literatura posługuje się schematami pochodzącymi z ludowych pieśni sławiących bohaterów. Prastare opowieści o rycerzach przyjmują postać rycerskich eposów, sławiących wyidealizowanych bohaterów zmagających się z ponadnaturalnym lub naturalnym złem tego świata. Najwyższymi cnotami są odwaga i hart ducha, a także gotowość oddania życia w jakiejś ważnej sprawie.

                     Pod wpływem naleciałości z literatury arabskiej i kwitnącego życia dworskiego epos rycerski ustępuje miejsca opowieściom o miłości, często zakończonej tragiczną śmiercią obojga kochanków (Tristan i Izolda). Przykładem miłości, która może przekroczyć nawet granicę, jaką jest śmierć jednego z kochanków, jest Boska komedia Dantego.

                     W średniowieczu językiem oficjalnym była łacina, której używano w życiu religijnym, kulturalnym oraz naukowym. Języki narodowe nie wyszły jednak z użycia - miały zastosowanie w życiu codziennym, a w późniejszym średniowieczu zaczęły przenikać do literatury.

 Literatura i jej główne cechy

-Anonimowość - większość utworów nie była podpisywana, miało to na celu ukrycie się autora za dziełem, a przez te wyeksponowanie jego wartości dydaktycznych, moralnych czy teologicznych.
 
-Dydaktyzm - fabuła podporządkowana była roli wychowawczej, miała rozpowszechniać przede wszystkim wzorce moralne. Najczęściej jednak podejmowała tematy religijne (teocentryzm)

-Dwujęzyczność - literatura pisana była tylko po łacinie, która była uniwersalna (tzn. znano ją we wszystkich krajach), ponieważ języki narodowe uważane były za niedoskonałe. Nie mogły zatem traktować o sprawach ważnych (np. teologicznych). U schyłku średniowiecza w miarę kształtowania się języków ojczystych, zaczęło rozwijać się piśmiennictwo rodzime.

-Rękopiśmienność - przed wynalezieniem druku książki przepisywane były przez mnichów, którzy często zaznaczali na egzemplarzach swoje uwagi, dokonywali zmian itd. Dlatego średniowieczne utwory często występują w wielu wersjach.

-Alegoryczność - pod motywami postaciami czy obrazami, ukryte były pewne domyślne treści; nie wszystko powiedziane zostało wprost.

paź 04 2016 Wielkie Dzieła Starożytności
Komentarze: 0

                          WIELKIE DZIEŁA STAROŻYTNOŚCI


                  Antygona (Sofokles) – sprzeciwia się rozkazowi stryja, władcy Teb, i postanawia pogrzebać zwłoki brata, uznając wyższość prawa boskiego nad ludzkim. Tak zarysowany został konflikt dramatyczny w utworze. Antygona jest symbolem buntu, odwagi i braku pokory, a Kreon uosabia dumę, upór i nieustępliwość.

                   Iliada (Homer) – epos nawiązujący do wydarzeń z lat 1194-84 p.n.e. (ostatnie dziesięciolecie wojny trojańskiej). Bohaterowie są heroiczni i wyidealizowani, a bogowie amoralni i lekceważący ludzi.

                   Odyseja (Homer) – epos, który w sposób baśniowy pokazuje powrót do domu bohatera wojny trojańskiej, Odyseusza. Jego powrót trwa 10 lat, Odyseusz przeżywa mnóstwo niezwykłych przygód, w których musi wykazać się inteligencją i przebiegłością (to on wymyślił podstęp z koniem trojańskim).

                    Pieśni (Horacy) – Horacy najchętniej pisał o przyjaźni,miłości i zabawie, zręcznie wplatając w to refleksje filozoficzne. Swoje poglądy odnalazł w epikureizmie i stoicyzmie.Zalecał spokojne i jednocześnie beztroskie życie, ale by je osiągnąć,należało stosować zasadę tzw. złotego środka. W wierszach wprowadzał swobodny tok rozmowy, bo zwracał się w nich do konkretnych osób. Jego pieśni chętnie śpiewano, akompaniując sobie na lirze lub flecie.

paź 04 2016 Epoki Literackie
Komentarze: 15

Epoki Literackie 

 

• Antyk - epoka ta trwała od ok. 900r. p.n.e. (753 założenie Rzymu) do 476 r. n.e. (upadek Cesarstwa Zachodniorzymskiego).

 

• Średniowiecze – to epoka trwająca od ok. 476 (upadek Cesarstwa Zachodniorzymskiego) do roku 1492 (odkrycie Ameryki przez Krzysztofa Kolumba)

• Renesans - Początek nowej epoki wyznaczyły trzy ważne wydarzenia: wynalazek druku w 1455 r. przez Gutenberga , odkrycie Ameryki przez Krzysztofa Kolumba (1492 r.) oraz początek reformacji (wystąpienie Marcina Lutra – 1517 r.)

• Barok – jest nurtem artystyczno literackim, który dominował w Europie w XVII wieku.

• Oświecenie – kolejna epoka literacka, trwająca od końca XVII wieku do roku 1822 (wydanie przez Adama Mickiewicza „Ballad i romansów”)

• Romantyzm – epoka literacka, trwająca w Polsce od roku 1822 (wydanie przez Adama Mickiewicza „Ballad i romansów”) do roku 1863 (wybuch powstania styczniowego)

• Pozytywizm – epoka literacka, trwająca w Polsce od roku 1863 (wybuch powstania styczniowego) do ok. 1900 roku.

• Młoda Polska – epoka literacka, której początek datuje się na rok ok. 1900. Trwała ona do roku 1918, czyli do wybuchu I wojny światowej

• XX-lecie międzywojenne – jest epoką literacką, która rozpoczęła się w roku 1918 (zakończenie I wojny światowej) a zakończyła się w roku wybuchu II wojny światowej – 1939

• Współczesność – epoka literacka, której początek datuje się na rok 1939 (rozpoczęcie II wojny światowej) i która trwa do dnia dzisiejszego

lelcrimsu : :